insan yaþarken öðrenir hayatý konuþurda anlar insanlarý
bir kuþun kanadýnda uçmayý anlarsýn tadýna varýrsýn gökyüzünün kýymetini kurþun yediðin an bilirsin geçmiþin ayaklarýn üzerinde bastýðýnda topraða durmaya çalýþýrsýnda bazen yaþamanýn verdiði hüznü anlarsýn.... sen ayakta durmaya hayata tutunmaya çalýþtýkça senin gibi olmayanlarýn tekmelerinin canýný nasýl yaktýðýný anlarsýn
anlarsýnda ne farkederki ne deðiþir nedir istediðin gibi olan hiç bir þeymi evet
neden yetiþkinler çocuk olurlar bazen yada çocukca davranýrlar yaþanýlmamýþlýklara bu-kadar-mý özlem duyulur bu ka-dar-mý önemlidir çocuksu hallerde gülünç olmak
yetiþkin arzularýn çocuksu halleri özgürsünüz artýk tutmuyorum kanatlarýnýzdan dilediðiniz yere uçup dilediðiniz dallarda dilediðiniz mekanlara yuva kurun yalnýz bir þey var-ki beni bir gün sizde yetiþkin olsanýz dahi artýk unutun unuttum gitti ! unuttum deyin
Uçuk....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Uçuk Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.