Beynim bir tümör gibi sunulmuştur cellatlara,

Bakmýyorum,
Dýþardan kýrýlmýþ
Aynalarýn kendimi yansýtmasýna
Bu gördüðüm yüz benim mi,
Yüzümdeki kýrýþýklar,
Saçlarýmda aðaran þafak,
Ýçimdeki kördüðüm,
Bu ben miyim,
Aynada gördüðüm,

Kendimden kaçtýkça kendime,
Koþuyorum,
Hayatým kaygýlar denizinde beyaz yelkenli,
Sýrtýmdaki kambur,
haydutlara dair bir aný,
Bir Ýstanbul çökmüþ þakaklarýma,
Alnýma vurulan bir türkü martýlar,
Cinayet saatleri beynimin içi,
Maktul yok,
Çýldýrmýþ sualler,
Sanýk sandalyesi boþ,
Beynim bir tümör gibi sunulmuþtur cellatlara,

Bu ben miyim heyhat,
Korkuluklarý aþamayan yüreðimde infilak,
Kim bu kýþýn elbiselerini üstüne çeken adamlar,
Baþýmýzý haydut yastýklarýna koyduðumuz tilki gecelerinde
Bir ölü deniz, ölü balýklar yüzüyor, yüzümün akvaryumunda
Haykýrýþlarýmý gürültülerle boðan kent,
Üþüyünce týrnaklarýmýn kesildiði titrek yaðmur sonrasý,
Gözlerim kapalý,
Vapur sesleri kulaðýma maziyi kazýtýyor ýsrarla,
Ezbere bildiðim kelimeler düþüyor balistik raporlarýna,
Herkes yorgun,
Aðzýmýzýn kývrýmlarýnda öpüþtüðümüz cinayet resimleri,
Soluk almýyor, ölü kuþlar çoðalýyor içimizde hayata dair,

Bakmýyorum artýk,
Gözlerime çekilen yarasalarla uyanýyorum sabahlara,
Þehrayin mi var aynalarda,yüzümü kundaklayan hüzün,
Þiirin kalbine giriyorum gelinciklerle, ýsmarlama tebessüm,
Akþamýn hüzünleriyle topluyorum daðýlan güvercinleri gökyüzünden
Bilinmeyen yollar keþfediyorum mecburi sonbahar seyahatlerinden.
Adým hapishane türkülerinden dökülüyor þiirin sofrasýna, bu bilinen yaným,
Öbür yaným Kerbela çöllerinde Hüseyin arýyor yaralarýma, ötelerden bir kapý,
Beynim kurban edilmiþ, beni memleket anýlarýndan çýkaran suç ve ceza asýlý
Göðsümün ortasýna iliþtirilmiþ yaftada, bu gökyüzü mavisi sahte artýk,

Aþkýn adresini ararken bir kaplumbaða sýrtýnda karýncayým ben, son anda
Nuh’un gemisine biniyorum, her taraf tufan, tüm yazgýlarýmla girdiðim
Yusuf kuyusundan, bir Mansur hikayesinde çýkýp yeryüzü gurbetine
Mavi bir ýslýkla düþüyorum Ýstanbul sokaklarýna, zaman yeni camide,
Kuþlarýn gagalarýnda dondurulmuþ, bir Yunus türküsü anlatýyor martýlar,

Ýkiye yarýlmýþ denizin ortasýnda yürüyen hiçbir þeyden habersiz insanlar.
Musa aramayý býrakmýþ þehrin gürültülerine, ve bitmeyen telaþlarýna.

Lütfi Kireçci

Sosyal Medyada Paylaşın: