rüzgarýn özrü olur mu desem
geçerken dokundukça tenine
d/aðýlýyorsa
susmayý unutan dudaklara mühür
sevda
türkü olsa
sesinin tellerine
tutunsa
seni özlerken varlýðýnda bile
hep yeniden
bir nefes alýmlýðý uzaklaþtýðýnda
sana devþirsem kalan y/arým
sancýlarýmý
yeniden kurulsa içi boþ, yalan, küf kokan
dün artýðý zaman esiri
baþýboþ dünya…
karanlýktan arýnsak
akla ziyan ne varsa süpürsek birlikte
bir aþk kalsa
k/ar yok ya yine çýplak tepeler
üþüyormuþ
y/arsýz kalan serdümen/siz dünya
biz sevsek
rüzgar d/aðýtsa hüzünlerde,
karýþsa düne
güneþ zamaný deðil, acýlarý aðartsa
g/özüm olsan,
öðrenirken yaþamayý yeniden, kollarýnda
son nefesimde
s/özüm olsan..
yanmayý da öðrendim ya özlemin ateþinde
hep sen
k/özüm olsan...
YILDIZ