serseri mayýn gibiyim
çarpsam kendime
kendimi,
imha etsem
sen benden önceki gibi olursun
bende
senden sonraki
susmayý öðrendim ben
sana sustuðumda
dilim eridi ...
bilemedim nerde masal
kim masalcý
içime yolculuðum baþlýyordu
ve ben dönülmezlerimde
bir bir ayýrýyordum
dikenlerimi
hani ölümler "son" du
oysa ölüyorum ve son olmuyor acýlar...
kaçýncý fasýl
bir bahar pür-i periþan
son bir bahar….
zamaný sende unutmayý öðrendim ben
ve kadýn olmayý gözlerinde
haz etmeyi..
ne çizgi
ne de yaðan zaman karlarý umurumda
emanetini aldým
gönül askýsýnda beklemede
aþk...