Buldukça yitirilen Yanýndayken özlenen Gittikçe kavuran Kavurdukça öldüren ateþ sen
Bakmaya doymayan Doymadýkça yanan Eriyip yok olacaðýný bile bile Yanmak için ateþe koþan ben
Yemin üstüne yemin ettiren Yemin bozdurup tövbe ettiren Bir görünüp bir kaybolan Kaçtýkça kovalanan sen
Bu son artýk unutacaðým diyen Unutmaya çalýþtýkça daha çok özleyen Son tövbemdir deyip Tekrar günaha giren ben
Küçücük avuçlarýma sýðacak kadar çocuk Ama kendi içine sýðmayacak kadar büyük Heybetle salýnýp gezerken Özgürlüðüne esir olan sen
Geri dönemeyip ileri de gidemeden Umutsuzca bekleyen Tam ortasýnda, yani çýkmaz sokakta kalan ben Kaçýp kurtulmak isteyen Ama kalbinden kaçamayan Umutsuz aþklarýn heykeliyim ben…….
30/10/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
kalender Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.