Ecel,
Yakýn mý ne?
Sanki bir adým ötede.
Soluk alýþveriþini hissediyorum.
Elim tetikte çaresizlik içinde,
Yahu olur mu bu saatte?
Gelirler mi acaba?
O aldatýlmýþ yüzlerle,
O kan kokan nefesleriyle.
O çocuk kanýyla kirlenen ellerle.
Vururlar mý kapýya?
Kim dermiyim acaba?
Gecenin bir vaktinde.
Muhtar mý bakkal mý?
Çocuðu hasta olan bir köylü mü?
Yoksa beni sahura kaldýrmaya gelen biri mi?
Yoksa onlarýn gelmesini mi isterim?
Çoðu zaman yalnýz kalmak istesemde.
Çekermiyim elimi tetikten?
Yoksa bir mermi daha mý sürerim tüfenge?
Yok yok
Bu saatte damlamazlar galiba
Kar var zaten.
Hem karakol komutaný demiþti:
"Kar yere düþtüðü zaman kapýn açýk uyu hoca"
"Onlarda insan caným!"(tartýþýlýr)
"Bu karda kýyamette o kadar yol alýp gelemezler"
Zaten dýþarýda tipi de var,
Köpeklerde ulumuyor.
Aðaçlar tüm endamýyla sallanýyor
Bu saatte köye gelipte basacaklar mý ?
Gecenin ikisinde..
Akþam yedi oldu mu gelmez demiþti
Yukarý mezranýn vekil öðretmeni
Akþam oldumu inlerine çekilirlermiþ..
Öyle dediler eminim.
Ben köylünün yalancýsýyým
Köylünün yalancýsýyým dedim de
Ya köylü yalancýysa...
15/02/1999 Erzurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.