Her damlan keder dolu her damlan senin vakur,
Çalar beni kendimden yaban ele savurur.
Nedir bu azametin? Nedir bu öfken senin?
Elleri kavuþturan beni terkeden yaðmur.
Çisil çisil yaðarsýn sende mi efkarlýsýn?
Yoksa sende ben gibi her gece aðlar mýsýn?
Ýçini döktün yine rahmet oldun çok yere,
Dize geldim uðruna beni kahreden yaðmur.
Yaðmýyorsun durdun bak yoksa biti mi derdin?
Ben biçare aðlarken sen muradýna erdin.
Ben hala kuytudayým karanlýklar þemsiyem,
Çok yere dertler veren yetti dedirten yaðmur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.