susuyorum
kentin ýslaklýðýnda yitmiþ her söz
kendine acýmýþ bir minneti büyüttü
bu kahrolasý akþamda
yorgundu ruh iklimleri
bana verdiðin anlar
anlamlar
açýldýkça göðüs kafesimde
adýnýn isyaný
teslimiyetin için kavgamdý
yalnýzlýk cinayettir
ama sen deðilsin katilim
gittiðine inandýrdýðým ellerim
bittiðine inandýramadýðým kendimi boðar
sureti sende kalan aþk’ýn
aslý bende doðar
yüzünün solduðu acýyla geçtiðim her sokak
kuytulukta kalmýþ intiharýmý aðýrlýyor
tartýlsam aðýrlýðýmca
içimdeki sesin eksilir
eksildikçe düþüyorum cinnetine
adýnýn cinneti
öpüþlerin için kavgamdý
yalnýzlýk cinayettir
ama sen deðilsin katilim
kamçýlanmýþ bir dilde
dualar peþrev sanatýnda
burkulmuþ inanç
kabir azabýnda hu çekiyor
sen diye çekiliyor
içimde ki tanrý kendi yalnýzlýðýna
yalnýzlýk ona mahsus ya
mahsuscuktan diyor ruhuma
küçük bir çocuðu kandýrýr gibi
aldanma sen bana
adýnýn duasý
günahlarýn için kavgamdý
yalnýzlýk cinayettir
ama sen deðilsin katilim
alicengizoyunu
(…katlim için sýraya girenlere bir söz verdim…ama sana sadece aþk’ý verdim…)