Teyin (Sincap )
Sýçrarsýn daldan, dala hep öterek,
Büyürsün yedikçe, cevizi giderek,
Kuyruðun geniþ kaldýrýrsýn bilerek,
Severdim yavrunu, omuzlarýmda.
Sincap derlerken,baþka yerlerde,
Teyin derler ona bizim çevrelerde,
Öterdir ceviz aðaçlý, bahçelerde,
Trik,trik diyerek, dallarýn üzrinde
Çocukluðumun oyuncaðý arkadaþý,
Bað bahçe aralarýndaki þen yoldaþý,
Çaldýðým cevizlerin,üzümün sýrdaþý,
Hep teyin olmuþtu, ben okullu iken.
Beraber girerdik, bazý gün sýnýflara,
Cebimden çýkar, kaçarken aralara,
Kovalarken bir haller olurdu kýzlara,
Teyindi okulda bile, öz arkadaþým.
Az tutmadýk,kovanda yavrulardan,
Az korkmadýk,dalda öten anaçlardan,
Mal sahibi kýzar da atlardýk dalllardan,
Teyin bizim evdeki, oyuncaðýmýzdý.
Gömer cevizi güzün duvar diplerine,
El deðdiremezdik, keskin diþlerine,
Yavrular küçükse koyardýk yerlerine,
Diþlerini törpüler de, öyle beslerdik.
Ne yaramazdýk biz çocukluk çaðýnda,
Elma erik toplardýk, ellerin baðýnda,
Anaçlarý öterken, cevizle pelit dalýnda,
Biz aðaçlara çýkýp, yavrularý toplardýk.
A.Yüksel Þanlýer
29 Ekim 2008-10-28
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.