SONBAHAR ÇİÇEKLERİ

Bir duman yükseliyor
Ulu daðlarýn baþýndan.

Katmer katmer
Yazdan kalma
Sonbahar çiçekleri
Eteðinde son demini
Yaþarken...
Kýzýla dönük dumanlar
Yükseliyor...
Kor alevlerden
Çýkar gibi.

Eriþilmez yükseklikte!
Yükseliyor daha...
Daha yükseklere.

Ey! zalim!
Yaktýn yine
Kurumaya yüz tutmuþ
Sevgi çýnarýný.

Ulaþ da söndür...
Zirvedeki kor ateþleri...

Gözlerinden çakan
Bir kývýlcým...
Dudaklarýndaki
Bir tebeessüm...
Yüreðinden fýrlayan
Bir ok.

Ve þimdi;
Halime bir bak!
Bak da acý!
Her tarafý sarmýþ
Alevler kor kor.
Yürek periþan,
Her þey hüsran.

Bir baþka yanýyor
Sonbaharda...
Yazýn kavurduðu...
Kýþýn ise henüz
Islatamadýðý....

Bu baþka bir yangýn...
Biliyorum hiç sönmeyecek!
En iyi ihtimal...
Alýp götürecek ...
Beni de...
Dönüþü olmayan yere.








Sosyal Medyada Paylaşın: