Þimdi; hasat zamaný elimde týrpan bulutlarý biçiyordum gök yüzünde öbek,öbek harman harman yaðmurla düþmeliydim arza, katre, katre avuç dolusu su açmalý bana baðrýný toprak bin dua ile, içime çektiðim deðilmiydi ki bu? hasretin içimde kalmýþ, yýllanmýþ yanýk kokusu.
Baþ kaldýrmada filizler gücünün yettiðince firari göðe tohum da hüzün, ne umutlar yüklendi kanatlarýna gördünmü? Süleyman’a amade kuþ hüd hüdün ne kuþaklar doladýk beline yedi renkten, masal gibi masmavi sonsuz göðün.
Sonra; aþk gösterdi o,gülen yüzünü çok uzaklardan diz çöktü önünde vuslat, zaman,çarkýnýn arasýna sýkýþtý sevda yanýk türküler sardý gönül yaralarýmý yýkýldý nefret,öfke ve kin yýkýldý hey hat dile geldi dilsizler haykýrdý sessizce ve lakin, haykýrdý bir bana inat...
Murat Cetin
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratcetin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.