Bugün
Uzakta nefestin…
Onca dehlizin arasýnda
Kubbeli odalarýn
Kilit taþý gölgesinde
Ve gün
Sensiz doðuruyordu akþamý
Sesler bir uçurum kadar keskin
Bakýþlar boþluk gibi soðuk
Kuþluk zamanlarýna bile yoksunum
Aðlamaklýyým çoðu zaman
Yabancý merhametler omzuma konsa
Ezanlara sarýlýyorum…
Secdelerde özlemine diz kýrýyorum
Sen bilemezsin…
Sensiz buralarda
Taptýðýma daha kolay darýlýyorum
Þu elimle bu avucumu
Sen diye seviyorum
Bilmediðim hangi sokak
Hangi çýkmazda kaybolsam
Aklýmý ardýmda býrakýyorum
Olsa diyorum, ah olsa
Aðlasam bildiðim omuzlarýnda
Anladým desem
Öðrendim
Yalnýzlýða katlanýlsa bile
Katlanýlamýyor yalnýzlýðýna
Yarýnki sabah,
Geceyi öðüttüðü ufkunda
Yeni bir akþamý doðurur nasýlsa
Bu dað, bu taþ
Seni getirecek o yolu bulur
Eðer bir yolu varsa…