Dolunayýn gölgesi düþüyor
Gecenin buðusuna
Nay nefesini üflüyor
Ellerin bir neþ’e bir telaþ
Çýtkýrýldým bir güz
Ýki damla yaðýyor
Boþ kaldýrýmýn sokak baþlarýna
Sesler…
Sesler buluþuyor saklý salkýmlarda
Bu akþam,
Dünkü kederlere el sallýyor .
Ve tadý kaçan kaçamak ümitler
Yenilerini doðurmadan
Ve bir adres býrakmadan
Tek adým atmýyor…
Senli benli mýsralara
Tövbemi okudum az önce
Kabristana savurduðum
O kayýp sesimle
Bir ömür dolusu tanrý bilmez
“Kendine tanrý”cýklarýn
Kurulmuþ saatlerini kýrdým ardýndan
Bir varmýþ bir yokmuþ masallarýnýn
Masum hasretiyle
Ve görmediðim biriyle
Benimle
Kendimle
Bitimsiz bir sokaðýn yol ortasýnda
Sýký fýký oldum
Ýki kiþilik yalnýzlýðýmda
Yaþar, bu aralar yok…
Yaþar,
Bu aralar çok uzaðýmda…