Adam Var Ki

Adam var ki, el üstünde tutulur,
Duruþuyla, özü sözü tez bana,
Adam var ki, üç kuruþa satýlýr,
Kuruþuyla, karakteri hor bana.

Adam var ki, her adýmda insancý,
Yarýþýyla, enerjimde hýz bana.
Adam var ki, ikrar bozar yalancý,
Berduþuyla, güven vermez sýr bana.

Adam var ki, eseriyle uludur,
Güneþiyle, yolda ýþýk iz bana.
Adam var ki, boþ avare suludur,
Sarhoþuyla, dümdüz yolda kör bana.

Adam var ki, muhabbettir duruþu,
Nakýþýyla, içten gülen yüz bana.
Adam var ki, borç vermez bir kuruþu,
Beleþiyle, halin bilmez tor bana.

Adam var ki, insanlýkta bir sembol,
Yoldaþýyla, arþa çýkar öz bana.
Adam var ki, laf almaz dürtsek nodul,
Yanlýþýyla, belleði kýt þer bana.

Adam var ki, hak yolunda kurbandýr,
Bakýþýyla, sahip çýkar göz bana.
Adam var ki, tuzak kuran þeytandýr,
Baykuþuyla, ahlaðý pis kir bana.

Adam var ki, DOÐANÝ gibi Pir’dir,
Derviþiyle, erenlerdir haz bana,
Adam var ki, kabý renk vermez sýrdýr,
Kumaþýyla, HEPÝSÝ DE BÝR bana.

28.04.2008
Ýsmail Doðan


Sosyal Medyada Paylaşın: