Atatürk’çü Düşünceyle
Çaðdaþlýk için tütecek ocaða,
Atatürkçü düþünceyle baþlasak.
Yurdumuzda kýyý köþe bucaða,
Atatürkçü düþünceyle kýþlasak.
Hasta diye ilan oldu yurdumuz,
Daðýlmýþtý askerimiz ordumuz,
Seninle yere deðmedi sýrtýmýz,
Atatürkçü düþünceyle seslesek.
Gerçek önder yanýmýzda iyi bak,
Bize hedef gösteriyor o parmak,
Hiç de yakýþmaz avare boþ durmak,
Atatürkçü düþünceyle iþlesek.
Caným kurban laik Cumhuriyet sana,
Atam, dedem emanet etti bana,
Bu sözden her Türk bulmalý bir mana,
Atatürkçü düþünceyle süslesek.
’Ya istiklâl ya da ölüm’dü yolun,
Iþýðýnla gönlümde önder oldun,
Yoluna taþ koyacak her bir kulun,
Atatürkçü düþünceyle dýþlasak.
Yýkmak için çýkarýyor fermaný,
Çoðalýyor Cumhuriyet düþmaný,
Söyleyin! Ne yapsak böyle mihmaný?
Atatürkçü düþünceyle taþlasak.
Resim heykel büstün yere sereni,
Düþünceni hor görüp de yereni,
Emanete zarar ziyan vereni,
Atatürkçü düþünceyle tuþlasak.
Yurdumuzu hür kimliðe baðladýn,
Kadýn erkek eþit haklar saðladýn,
Ýlim denizinde çoþup çaðladýn,
Atatürkçü düþünceyle beslesek.
Düþüncenle tütecektir ocaðým,
Der DOÐANÝ her sözüne aþýðým,
Tehlikede, karanlýkda ýþýðým,
Atatürkçü düþünceyle düþlesek.
13.11.2006
Ýsmail Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
DOĞANİ/İsmail Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.