gecenin sesi; bugün daha bir karanlýk, deðil mi... ruhumun boþ kaldýrýmlarý gibi... siz de duyuyor musunuz gecedeki ölü(m) çýðlýklarýný...
az önce, çocukluðum çaldý kapýyý, sessizdi... hep de takýndýðý surat ile... silecekmiþ ; geceye çaldýðým kirpik altlarýmý...
gözümden akmaya doyamayan bir yaþýn serseri bir izi kalmýþ tenimde ve kirpiklerim de kýrbaçlamýþ göz altlarýmý sözde...
dokunmayýn... ben alýþýðým soðuk hýçkýrýklara ayaklarým buz keserken sanmayýn dudaklarým sýcaktý...
kaným kutuplardan çaðlardý ve ellerimi açardým dualarýn rýhtýmýna...
çocuktum ben de deymeyin yaralarýma...
acýdý caným belki belki öldüm kurþuni ama rengimi beyaz seçtim gecenin sesine ihanet ettim iþte bundan , bundan anne; ben geceleri hep yeniden doðdum... doðdukça günahlara kefaretlendim doðdukça sil baþtan lanetlendim...
(evet)ben de çocuktum ve örüklerimde kasýrgalar yaþattým o zamanlar gömdüm gamzelerime topraklarý o zamanlar yaþadým babamýn kucaðýnda ilk aþký...
ben de gülümsedim çýnlattým kuþlarýn kulaklarýný kanatlarýna umutlar taktým bir tek büyük insanlar aðlatmazdý ki ben de kanattým...
gece; sen nereden kaydýn ki ses tellerime acý tükürüyorum þimdi ve gözlerim bir yuvarlak çiziyor dünyanýn ritmine...
ben de çocuktum çocuklar ,çocuk olsa keþke diyesim geliyor þimdilerde...
içim , için için haykýrýyor gecenin kasvetli gülüþlerine...
_Bahar Liman_
Sevgili Alen’in Çocuk ve Kadýn adlý þiirine yaptýðým yorumun,düzenlenmiþ halidir bu þiirim...Bu þiiri yazmama vesile olan ,tüm þiirlerin þairlerine teþekkür ederim ve tabi sevgili Alen’e... Sosyal Medyada Paylaşın:
belisss Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.