göz
ucundan çokça düþeceðim yarýnýn
söz
tükenmiþ bir kalemin
bitip tükenmez huzuru ile yýrtacaðým
dudaklarýný
karanlýk sokak
kusmuk bakýþlý cücelerle aydýnlanýrken
ateþ
somutsal varlýðýný yitirdiði her dua da
bir beni yakardý
döner bir de kendine bakardý
göz ucuyla bakardý
-kendine ihanet-
sýtkýndan sýyrýldýkça
kimliðine kapak yapardý
böyle böyle büyüttük
geçmiþin ucunda saklý gözümüzü
böyle böyle büyüttük
iki gözüm
ucunda ölüm yazýlý kirpik pankartlarýný
nereye kadar gider þimdi gözlerin
ve nereye kadar bakýþlar kilitler sevgiyi
uzak bir ihtimal
sebep sayarken sensizliði
düþ kurmaca oyununun ilk perdesi baþlar
hýnca hýnç dolu sözler
kuruldukça dilin koltuðuna
lâl yerini alýnca sahne de
kirpiklerin kapanýr karanlýða
herkes oynar
iki gözüm seyreder
ama sadece sen çalarsýn
ölümsüzlük zilini
ki
giderken yakana asmýþtýn
sevdim seni
repliðini
iki gözüm
son sözüm
þimdi
baktýðýnýza ölürüm…