ÇİÇEKLER GETİRDİM SANA
Kýrlangýç mevsimiydi… Hangi bahara savursam kendimi diye düþünüp durdum… Oysa zaman; tersten akmaya baþladýðýndan beri, daha da bir çocuklaþmýþ, gittikçe aðýrlaþan kendi kabuðum altýnda ezilmeye baþlamýþtým.
Kýrlangýç mevsimiydi… Bahar mevsimiydi… Bahar, yüreðime geliþinden bu yana hiç bu kadar üþümemiþti…
………………………………..
Demetinde tazecik duran çiçekler getirdim sana…
Her þey güzel kokuyor bu mevsimde…
Oysa ben çürümüþ bir geçmiþi aðzýma kapayýp
Nefes almak zorunda býrakýyordum kendimi…
Artýk öyle deðil…
Duyar gibiyim þimdiden…
Diyeceksin ki;
‘Sen vazgeçemezsin geçmiþinden…
Kirli kanatlarýndan tutup da dipsiz kuyulara süzülmek senin iþin’
Yanýlýyorsun…
Gittiðinden beri deðiþti herþey…
Mevsim kýrlangýçlarýn….
Senin gidiþinin bilmem kaçýncý dönümü….
Çiçekler getirdim sana…
Koklama….
Ben deðerim ellerine sefaletin…
Sen devam et kaçmaya…
…………………………………………………………
Yalanlar… yalanlar … yalanlar…. Bitimsiz gibi sanki deðil mi?? Nereye kadar uzanýr ki bu yokluk, bu boþluk, bu… adý her ne ise… Kandýrmaca; türkçe sözlüðümdeki en çok aþýnan kelime… Çünkü ikamesini bulamadým henüz… Kelimeler gibi eskiyor yüzüm… Sen de eskiyorsun belleðimde.. Ama kýzgýnlýðým geçmedi henüz… Bahar mevsimi geçse bile.. Kýrlangýçlar gitse bile… Ben herþeye, eskisinden daha saðlam baþlasam ve tüm bunlarý sen saðlamýþ olsan bile… Kýzgýnlýðým geçmiyor… Kýrgýnlýðým geçmiyor ve sen kaybedilmekten en çok korkulansýn dimaðýmda… Dost yüzüyle içimde fýsýldaþan, hüzün tadýnda, yalnýz adam… Kýrgýnlýðým geçmedi henüz..
Söyleme bana… Sakýn anlatma… Farklý davranýyormuþum sana … Bildiklerimizden deðil de bilmediklerimizden bahsedelim biraz da??? Sen baþla… Þimdi de sorumlu gibi hissediyorsun kendini sanýrým... Tükenmeden kal içimde… Gitmeden kal…
Gelmeden git – meeeeee……
Özlüyorum seni …
Ve çiçekler getirdim sana …
Bu mevsimde güzel kokuyor herþey…
28.09.2004
Ayþegül Metin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.