kabuğumdayım

sevmek dediðin çocuk oyuncagý(!)
bir sana bir bana
önüm arkam saðým solum anlamsýzlarda
çelik çömlek patlamýþ çokta umrumda

benim duvarlarým var görülmeyen
duygularým var hissedilemeyen
bende kalanlar var dillenemeyen...

hangi dilde anlatayým içimi bilemedim
alýn ’mutlak deger’imi pozitif olayým
-di’li geçmiþ olayým gelip gideyim
kendi karmaþamda boðulayým

kabuðumdayým
içine kimseyi almadýðým kendi içimde
sert görünümli katý halde...

kafamý uzattýðýmda yabancýlardan korktum
burda zarar gelmiyor kaçmaktan yoruldum
kim ne derse desin ben kabuðumda mutluyum




23.10.2008
Sosyal Medyada Paylaşın: