ÖLÜMSÜZ DUYGU

Gece bürününce tümden siyaha,
Mehtap gizli gizli denize koþar.
Körfezde girilir yine günaha;
Aþk ile yürekler coþtukça coþar.

Görmezken etrafý onlarýn gözü,
Kýzarýr utançtan suyun hep yüzü.
Ufuk iç çekerken gönlünde sýzý,
Akan gözyaþlarý semaya taþar.

Uyanýr bu sesten güneþ çok erken;
Anlar, olanlarý mehtap giderken.
Deniz sessiz sessiz mutlu yüzerken,
Yorgun bedeniyle sahile düþer.

Rüzgârla yayýlýr haber dünyaya;
Kimi gönül koyar nedense aya.
Dese de bazýsý, kalmamýþ haya,
Bu aþk asýrlardýr engeller aþar.

Sevmek ve sevilmek varsa kaderde,
Sevda yýldýz yýldýz dolaþýr serde.
Vuslat hep beklenir gökte ve yerde;
Ölümsüz duyguyu bilenler yaþar.


Sosyal Medyada Paylaşın: