GÖZLERİNDE DÖRT MEVSİM

Kandil kandil yýldýzlar kýpýrdar gözlerinde,
Bir yanar, bir söner,
Sanýrým; mevsimler döner...

Bazen,umut rengine döner gözlerinde yýldýzlar,
Bahar gibi bakarsýn
Cemreler düþer yüreðime bakýþlarýndan,
Su yürür damarlarýma,
Taze sürgünler filizlenir,fýþkýrýr
Sevdâ,bir sarmaþýk olur; coþar,sarar bedenimi...
Aþk þarkýlarýyla cývýldaþýr gümüþ kanatlý kuþlar,
Kýraç topraklar,gözümde hep yeþilcesine;
Yaþýmdan,yýllar eksilircesine...

Bazen,bir Temmuz bakar gözlerinden; sýcak,
Huzur renginde,
Mavisi,denizler kadar engin.gökler kadar sonsuz
Isýnýverir yüreðim,
Yaz günleri düþer gönlüme,dudaklarýnýn özlemi düþer,
Yanar...yanar yüreðim,kavrulur
Gözlerimden,seninle dolu anýlar akar;
Gözlerim dalgýn,
Gözlerim baygýn,
Gözlerim sarhoþ bakar...

Bazen,bir sis kaplar bakýþlarýný,
Hüzün rengine bürünür gözlerin.
Sararýr yapraklar birden,
Geçmiþten kalma bakýr rengi güzler depreþir gönlümde
Diyemem “Baþýný dayayýp omzuma.bir deniz kýyýsýnda
Birlikte Eylül mehtaplarý seyredelim” diyemem...
Acýlar duyarým derin,
Beni sensiz koyan kadere kahrederim,
Kaybolurum,giderim...

Ve bazen þimþekler çakar gözlerinde,
Fýrtýnalar kopar bakýþlarýnda,
Karlar yaðar, buz kesilir yüreðim,
Gözümde yaþlar donar.
Kar tutmuþ dallarýma,üþümüþ kuþlar konar, okþayamam,
Gözlerin,buz tutmuþ çaresizlikler döker üstüme,
Karakýþ,karabasan gibi çöker üstüme...

Acýrým sensiz geçen mevsimlere,
Gözlerinde yanmayan yýldýzlara þaþarým;
Ömrümün dört mevsimini
Gözlerinde yaþarým...

ÜNAL BEÞKESE
Sosyal Medyada Paylaşın: