Az önce geldim kapýna daðýnýktýn Çýlgýnlýk iliþti ruhuma Olsam minik bir yel iken Koca bir fýrtýna
Duymaz mýsýn yine Veronika?
Binlerce uçurumdan düþüp Okyanustan esmek topraðýna Ve sarmak meltem gibi tenini,
Üþür müsün Veronika?
Mikail sürerken beni Mýsýr’a Son kez uðuldarým pencerende Yüklenirim en aðýr nesneyi Kendimce bir gül yapraðý atarým Mavi pencerene
Koklamaz mýsýn ey Veronika?
Piramitlerde ararým en gizemli yüzünü Kýzar Mikail sarhoþluðuma Seyreylerim Hindistan’a Taç Mahal anlatmaz sevdamý Islýðýmla yazarým Senin en güzel yanýný
Görmez misin Veronika?
Emir gelir Mikail’den Her çiçekten bir tohum yüklenirim Onlarý saçarken bir bir topraða Her birine anlatýrým hikâyemi Sen olup düþerler yeryüzündeki çatlaða
Yeþermez misin artýk Veronika!
Hiddetli esmemden korkma Eðme baþýný kulaklarýný kapama Haykýrýþýmdýr sana
Duymaz mýsýn Veronika?
Sosyal Medyada Paylaşın:
feristah123 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.