Baba, Şair ve Ölüm

Altýna yattýðýn son kulübende
Ýstediðin gibi ancak sen sýðýyorsun baba

Hüzünlü sonbaharlarýn bekleyiþi
Az önce kalbimde kaldý

Na na nasýl da ya ya yalan bu rüya

Kekeme kelimeler mirasken
Hangi aþkýn ruhu akar dil cazýma

Bir avuç to to toprak e e ellerim de
Ufakken sarýldýðým ayaklarýna
At da na na nasýl atýlýr
Kalk söyle baba
Hangi ölüm diriliþle sonlanýr?

......................................

Ve ben geride kalan
Kalanlarýn karýnca ordusu bedenimle
Her hücreme bir tabut yüklerim
Emer hýçkýrýklarý
Ve ben olan yanlarýmýn alyuvarlarý
Ýçine alýp mikroplarý ölüyor
Dirilirken sen olup çýkýyor baba

.............................................

Ey týrtýllar ve yer altý dünyasý
Bin parça et sunarým
Yetmedi kollarýmdan bacaklarýmdan atarým

Ey gökyüzü aðlamam yýllarca
Bir damlaný incitmem


Ve sen toprak üstüne bir çöp attýrmam
Ellemem hiçbir solucanýný
Ölene dek her bir an’a bin aðaç dikerim

Yeter ki dokunmayýn babama

.................................................

Yarýn gülizar olacak elbet o da

Sosyal Medyada Paylaşın: