Dün
týrmanýrdýk daðlara
klimanjaro bile tanýrdý bizi
kýzdýrýrdýk Gobi çölünü
çocuklaþýr-kumlarýný avuç avuç çalar
serperdik düþlerimize..
Dün çok güzeldi
çok severdik birbirimizi
Hayat
sevgimize þaþkýnlýkla bakardý.
zaman kýskandý
dünün kendinden koptuðunu anladý
yarýnlar için dünü öldürdü-bizde yaralandýk.
artýk bugün!,,
bu yara bu dert çekilecek gibi deðil.
Ayaklar gövdenin üstünde hergün;
her dün
biraz daha ürperiyor soluk
derd-i iade olmuyor hüzün.
Zamaný yakaladým iki yakasýndan
Bugünle yarýnýn arasýnda
Heyyy!
ben senden bunu dün aldým -istemem
alacaklýn çoðalsýn!
Zaman fiyakasýný bozmadý
Hafifçe
"-dün öldü kardeþim git yarýna ver" dedi
Yarýna gittim sabah sabah
"-’ Ben artýk bugünüm dedi" -bütün yarýnlar.
Israr nafile
dünü yarýnla deðiþtirdiler
ki;
daha mutsuz
daha acý
umutsuz ve ruhsuzdu!
Üstelik ;
yaþama tarihi de geçmemiþti...