kusura bakma halil abi
kusura bakma
bu tenha köþelerde seni yalnýz býraktýysam
zifir olsun sarhoþluðum
beni baðýþla
güneþin,
sýcaklýðýn ve ýþýðýn üzeni ten balçýk sývamalarý
karanlýkta ýþýk kardeþtir
sen söylemiþ miydin
baþýboþ sokaklarda çakal dalaþmalarý
çek git yuvana sokulma
kar yaðýyor halil abi
karkondularda üþüyen yanlarýmýz aðrýyor
ocaksýz ateþin aþý yok gecelerde
içim de bir çocuk tümden aðlýyor
uzun bir adamým be halil abi
uzun bir adam
sýska, cýlýz, zayýf, yakýþýksýz
fýrçanýn ucunda tavan yapan boyalarýn ressamýyým
zannediyorlar ki boyuyorum
ne boyamasý
dünya’nýn içinde pusula sapýndan tutunup
iki küskün kardeþi
düþ ile gerçeði barýþtýrýyorum
kendimi buluyorum
kusura bakma halil abi
hep bu yüzden ben seni yalnýz býrakýyorum
Halil Kývrýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.