Kocaman gözlerini çevirip baktý adam
Kadýnda isteksiz bir ürkeklik
Baksa, yüreðine yazýk, bakmasa hislerine
Elleriyle oyalandý uzunca bir süre
Sonunda dayanamayýp baktý adamýn gözlerine
Sarhoþluðundan anlayamadý aþkýn acýsýný
Geçer sandý, aþk daha büyüyünce
Mültecisi oldu sevdanýn sokak sokak
Oysa aþk sabitti, büyümedi gün geçtikçe
Kaçýþlarý adamdan mýydý, yoksa kendinden mi
Bilemedi hiç,
Hayatý tükenecekti, ütopik düþler peþinde
Ayrýlýklarýn kol gezdiði zamane aþkýydý adamýnki
Kýz eski romanlarda kalan aþk budalasý
Her gün inadýna yüklendi adama, sevsin diye
Kaçamadý adamýn koca gözlerinden, adam kovalamadý
Sýkýldý adam sonra, düþtü baþka hazlar peþine
Aldýrmadý bile, yaþla dolu, kýzýn yalvaran gözlerine
Zaman avutamadý adamý, hep yeni arayýþlar içinde
Gözlerinde hüzünden bir halka oluþtu kýzýn
Hani dedi, sevda kokan romanlardaki aþklar nerde
Kime güvenecekti þimdi, baþkasýný nasýl alacaktý yüreðine
Gömdü sevdasýný, unuttum iþte dedi, zaman misali, ben de
Avuntusuz kalýnca adam, hatýrladý eski sevdasýný
Aslýnda dedi, sevilmek belki en büyük ihtiyaç
Adam çýkageldi ansýzýn, elinde beþ karanfille
Gözlerine dolan yaþlardan utandý kýz, buyur dedi
Þaþkýnlýðý barizdi, adam geri döndüðünü söylediðinde
Hafif bir tebessümle aralandý kýzýn dudaklarý
Sahte aþklarýn koynunda avunurken sen
Ve tutuþurken yeni sevdalarýn hasretiyle
Hüzünden bir yumak yaptým ben, sardým yüreðime
Þimdi öylesine kapalý ki, giremeyecek hiç kimse
Umut sandý adam, çözeriz hüzün yumaðýný dedi
Kýz aðlamaya baþladý bu kez, artýk yok ki yerinde
Adamýn gözleri doldu ilk defa, aþk bu muydu?
Acý mý vardý hep aþkýn avuçlarýnda?
Ne kadar yabancýydý oysa, aþka sevdaya
Utandý aþk sandýðý yaþadýklarýndan
Vicdaný titredi ilk defa
O hep beðendiði gözlerini çevirdi
Ve bir yumruk salladý aynaya
Kýz aðladý, adamýn duyarsýzlýðýna
Adamsa hissizce bakýyordu
Ellerinden damlayan kanlara…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.