gökten yýldýzlar topluyorum avuçlarým kan revan gözlerimde mor kayýplar þarkýlar sefil ve periþan...
geceler acý tüttürüyor ben; toprak kokusunu diliyorum
sýrt sýrta vermiþ iki aþýk gibi birimiz sabahtan, birimiz son sözden korkuyoruz...
ezanlar duyuluyor satýrlarýmda kalemim hem susuyor, hem çýðýrýyor sýratým oluyorlar gecenin can havlinde... ve bir ben daha kayboluyorum bensizliklerin rastgele adýmlarýnda...
þarkýlarýn sözlerini yazanlara derinden bir iç çekiyorum kulaklarýmda kaç yýpranmýþ öykü asýlý duruyor ve notalar kim bilir kaç gözde aðlýyor... ve kaç gamzede gülüþlere ölüm örüyor...
ah be, oy be, bir söz bu kadar yakýþýr mý içimdeki körebeye diyorum...
ses, müzik, ton ve ben bilinmedik bir son aslýnda; gören gözlere iþleyen...
ölümün titrek bacaklarý bile acýyor kirpiklerimdeki hayat uykusuna...
derim kalkýyor yerinden gözlerim sabitliðe aþýk oluyor takýlýyorum bir gecenin daha çetin mi çetin ruhsuzluðuna...
þah damarým sakinliðe gülüyor bu gece... öyle kalabalýk bir basýnç ki dünya döndüðünden deðil baþým döndüðünden günler deðiþiyor...
göz bebeklerimin yaþlarý bile kurumuþ yapraklara sýzmak istiyor oysa mevsimlerden bahar ruhum ,sonbaharlarla dans ediyor...
_Bahar Liman_
Sosyal Medyada Paylaşın:
belisss Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.