sen çýplak bir daðýn yeþile çalan bir yüzü sen dolunay þavkýnda dinlediðim tatlý bir ezgisin baktýðýmda sana, ýslak ayýn göl üzerinde yakamozudur gözlerin daldýðýmda hülyalara bir týlsýmla boðulur kulaklarýmda ney taksim bu akþam boþalmaya hazýr fren gibiyim rampanýn en akýþkan trafiðinde sabretmek mi artýk mümkün deðil her þey müsait gökte ay yerde deniz, kum dinle seni seviyorum
sus/mayýn tarlasýnda adým talimi yapýyorken hani tutmuyorken frenim de sýyrýk balatalarla ne kadar þey varsa söyleyeceðim bu gece hoyrat bir itiraf kasediyim ben ne dersen de ister huni kafa ister acemi tren direk deli de istersen bu gece kafam zum dinle seni seviyorum
sen de alýyor musun topraðýn yaðmursu kokusunu avuçlarýmda alnýmdaki çizgilerden ne nehirler geçti bilmezsin saçlarým saçaklýk ettiyse bu zamana kadar doðruluða bundan sonra da kalenderim ben çürük meyvenin filizinden merak etme yenisi çýkar ne güderim zamaný ne güdülürüm artýk defalarca söylüyorum dinle seni seviyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlyas Yağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.