Gez-Göz-Arpacık/ Defter-Kalem-Nokta! Haydi Vur Beni Durma

Günah çýkarýr gibi bir tutunmuþluktu yaþanan
Hiç kesilmeyen nefeslerde kelimeler soluksuz
Dinliyorken ve konuþuyorken
Akýyordum, sakindim, bazen çaðlýyordum.
Anlýyor muydun, hatýrlýyor muydun?
Anlatýrken hayatý, kumbaraya atýlanlarý
Uyur muydun? Dinler miydin?
Dinlesen kalýp sevmez miydin?
Sanmam, sen sevmeyi bilir miydin?

Bir günlük seviþmelerde tüketilmeyecek kadar çoktuk.
Ya þimdi!
Hiç kaldýk!

Koca bir hiçiz birbirimizde.

Ertesi günleri vurmasaydýn, öldürmeseydin hayalleri
Hiç önemsemeden sevecektim yine seni…

Meðer, benim aþkým kendi sevmelerimdi!
Aslýnda hiç sevmedim seni!
Açtý ruhum, þarký söyledin
Bir daha söyle dedim
‘’Gel, gel, gel ……………’’

Sözlerinle karalar baðlattýn duruldum.
Bir var bir yok gibiydin,
Aslýnda hiç sevemedim seni.

Masaldýn baþtan, hikaye oldun simdi …

Müsaade etmedin…
Kýlýç kalkan elinde önce kendinden baþladýn
Helak etmeye, yürek sökmeye
Çamur yaptýn duruþlarý
Gerekli gereksiz yaðmalar
Ýþgal altýnda sokaklar
Her yer sýrýlsýklam

Oyuncak evinde bir bebek olacaktým sanki
Her þey gözlerimde baþladý bitti öyle mi?
Sen daðlarda ararken ýþýðý, ýþýk içindeydi
Ben gördüm, sevmezken dahi seni…

Ýklimin sýcaðýný arayan bir göç kuþu gibi
Saldýn beni gökyüzü özgürlük diye
Evet, özgürlük buydu, ben uçmaktan korkmadan önce…
Avuç içi kuþlarýný da vurdular ya, geldi mevsim avcýya

Durma
Kalemle avla!
Gez, göz, arpacýk
Defter, kalem, nokta






Sosyal Medyada Paylaşın: