Þimdi bir el tutsa yüreðimi,atsa bilinmezliklere... Kaybolsa ruhum,acýyan yaným huzur bulsa. Þimdi yýllarca ettiðim dualar kabul olsa,çekilen çilenin sonu gelse... Ve sen gelsen... Hasretin sardý tüm benliðimi,konuþacaklarým birikti;yalnýzlýðým dayanýlmaz þimdi! Ve keþke okuyabilsen sana aðlayarak yazdýðým bu þiiri. Gidiþinle götürdüðün yanýmý geri getirsen,tamamlasan beni. Çaðýrýþlarým neden faydasýz Allah’ým? Ölüm gibi çaresiz býrakan acýlara kaldým þimdi... Sevme,at beni çýkar yüreðinden! Umutsuz aþkýmýza býrak birkaç damla gözyaþý yeter. Sevdiðini bilmek yakar! Yaþamak anlamsýz þimdi,düþler daha gerçek sen olunca. Severek ayrýlmak öyle acýymýþ ki... Ben,benden habersiz yaþamaktayým þimdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
denizülkesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.