Zaman akýp gitmiþ Fotoðraf albümünde, Hatýralarý gömmüþ derinlere. Tutup soluðumu Tek, tek baktým her birine. Acýlar kapladý benliðimi Yazýlmamýþ öyküler Sergilendi önüme. Nasýlda özlemiþim annemi Tutuyordu bir bebeðin elini. Delikanlýlýðýn yelpazesinde Rüzgardan uçuþan saçlarým Düþmüþ alnýma… Ya þu uçurtma uçuran çocuk, Hatýrlýyor muydu O senelerini? Uzanýyordum her gelen dalgaya, Her gelen dalga diðerleri gibi Daðýlýyordu elimde Sessizdim Fotoðraflardan sýzan Acýyý hissederken Yeniden dönebilmek Ýstedim o günlere Yeniden Kulaç atmalýydým O masal ülkesinde…
ÞÜKRAN BEÞIÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.