Yükünü yükledi, havada alýcý kuþlar, Beyaz köpüklerle yol aldý iz düþen sular, Çýðlýklarla martýlar yokluðunu konuþtu! Tuhaf bir sessizlik çöktü anýlar uçuþtu.
Gözyaþým çaðlayana dönmüþ, dolmuþ bir nehir Elemim sýðmýyor içime, ayrýlýðýn zehir, Adresini þaþýrmýþ neden þaþkýn postacý? Karþýlardýn bizi kapýn kapanmýþ, ne acý…
Arada merhaleler, bir güvercin uçuyor, Yataðý toprak olmuþ, taze toprak kokuyor! Kimdir bu mübarek gecede giden? gülüyor Dualar âminler nurlar zemzemler damlýyor..
Arkadaþým, mehtaplý geceleri severdin, Aya yýldýza bakýp el açar, þükran derdin, Baksana ay yýldýzlar yine yerli yerinde, Yalnýz bir yýldýz eksilmiþ, sisler var üstünde…
Masallarda her yýldýz, mahkûmmuþ faniliðe… Fani olmadan kavuþulmaz o sevgiliye Heybeli adanýn o bitmeyen çaðýltýsý. Sessiz gölgelikler yapraklarýn hýþýrtýsý !
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.