Mum için son (andý) Iþýk az, ýþýk ölgündü… Mum eriye, eriye Tortular oluþtu dibinde Düþmüþtü kendi derdine… Yoktu faydasý kendine bile. Direniyordu o halâ … Meydan okuyordu karanlýða! Amma nereye kadar? Bir ah çekti çaresiz, Bin aha bedel! Son bir daha baktý etrafýna, Düþtü dibine, karýþtý (tortulara
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.