Nöbetler

Kar yaðacak
Ve sen yine kapatacaksýn gözlerini…
Sonra yine üþüyeceðim Ben…


Ne ifade eder tendeki tüm zerreler,
öznenin sen,
Yüklemin ben olduðu yerde…

Sana varan hecenin varlýðý ile,
harmanlanan geceler gibiyim…
Ýniltilerim bana yabancý,
Kendim kendime aðýr bir sancý…

Kaç üþengeç ömür oldu,
Ve kaç yýl oldu sek sek oynamayalý,
çürüdü insan…

Nöbetler
Nöbetler
Nöbetler
….
Seni
ve yalnýzlýðý düþündürür,
Sensizliðe nöbetler…

Zulamda, sensizlik iþkenceleri
ve paramparça anýlar...

Gökten yaðmurlar bitti,
Yerden ihanet bitti;
Aþk bitti, çay bitti, sohbet bitti…
Sonra sen bittin…

Kalpler kayýp birbirinden uzaklaþýrken,
arzular tuzak…
Ömrüm sarýsýcak…
Can ister elim varmaz,
Arzular bülbül olmuþ çorak çöllerde…

Bütün dünya karnýndayken annenin,
Ben dünyalar doðurdum sana,
Sen bile tanýmazken, bilmezken seni.
Ben seni yaþattým ruhumda.
Sosyal Medyada Paylaşın: