Bir zindanýn kapýlarý açýlýr
Bir katran büyür beyazlýðýnda hayatýn
Bir çocuðun güneþe açýlýr gözleri
Bir çocuk dudaklarýnda "sus"
Ucuz günahlarýn günahkarlarý koþarken hayata
Acý veren hoþnut gözlerle tütsüledi bizi zaman
Adýmýza yazýlan hikayede hep eksikti bir yanýmýz
Tamamlayacak zamanlarý kovalarken içimizin çocuðu
Baktýk ki
Silinmiþ,
Binbir uðraþla güneþe çizdiðimiz adýmlarýmýz
Küçük halkadan çýkan baloncuklara sýðdýrdýðýmýz kim varsa
Sakince almýþ gidenler kafilesinde yerini
Geceye çarpýp kaçan yýldýzlar gibi
Sadece kýsa cümlelere yazýlmýþ isimleri
Aðlamýþýz,
Ýçimizde kopan fýrtýnalarýn hiç dinmeyeceðini sanmýþýz
Yanýlmýþýz
Tütsülenen gözlerimiz yaþlarýný sessizce býrakýrken geçmiþte
Anlaþýlamayaný anlamýþ
Hayatýn renginin deðiþtirdiði o son düþten gerçeðe uyanmýþýz...
Yalanýna kanmýþýz dünyanýn
Kandýrdýðýmýz hayat ile birlikte yürüdüðümüz, adý ’yok’ olan yolda
Izdýrapla bir hayat baðýþladýðýmýzý sandýðýmýz geçmiþin
Dar aðacýnda asýlý bedenini görmüþüz
Susmuþuz "sus" olmuþuz
Acýnýn izmarit kokusu sinmiþ tenimize
Gözlerimiz rengi silik bir fotoðrafa düþmüþ
Ölmüþ, öldürülmüþüz.
Sonra görmüþüz...
Bir zindanýn kapýlarý açýlýrken
Bir katran büyürken beyazlýðýnda hayatýn
Ve
Bir çocuðun güneþe açýlýrken gözleri
Bir çocuk dudaklarýnda "sus"
Bir çocuk yüzü kan
Elleri öksüz.