Yoksun aslýnda
Bir yosun kokusunda gizlenmiþ dudaklarýn
Suskunluðuna deðen çýðlýklarda büyütürken hayallerini
Yoksun
Adýn bir sus hayatýn yanýk bir kitap sayfasý...
Vazgeçmeyi sevmezdin sen.
Tüm vazgeçiþleri cebine doldurduðun o günden beri
Þimdi yýkýk evlerin bulunduðu
O izbe sokakta görüyorum seni
Hava da yaðmur
Ellerin ceplerinde
Saçlarýn ýslak
Korkularýný býraktýðýn o sokak lambasýnýn altýna gidiyor ayaklarýn
Gitme diyorum
Çýðlýklara karýþan yaðmur oluyor sesim
Yaðmurdan korkuyorum
Sen duymuyorsun...
Ardýnda büyüyen gölgeye sýðýnýyorum usulca
Kararýyor hava
Gölgendeki ellerini tutuyorum
Nefesine veriyorum nefesimi
Gitme diyorum gölgene
Gölgen benimle kalýyor
Sen gidiyorsun...
Kitaplarý buluyorsun harabe kentin
Son harabe evinden
Yaðmura veriyorsun hepsini
Aðlayýþýn dudaklarýna bulaþýyor.
Aðlýyorsun kitaplar ýslanýyor
Aðlýyorsun
Yaðmur gözlerine damlýyor...
Uzaktan izliyorum seni
Gölgenin yanýndan
Konuþuyorsun
Harfler dökülüyor dudaklarýndan
Anlamýyorum...
"Aslýnda yoksun sen"
Ardýmda birileri...
"Aslýnda yoksun sen"
Sesi çok yakýn...
"Aslýnda yoksun sen"
Gölgem ellerinde büyürken dudaklarým "sus"
Oyunlarýmýz yaðmur
Oyunlarýmýz ýslak.
Þimdi büyürken hayaller bir topraðýn ýslaklýðýnda
Yoksun
Adýn bir "sus" hayatýn ,yanýk bir kitap sayfasý...