Birinci hal: Ellerin bir bulut, saçlarýn yitik bir yaðmur. Sokakta yürürken rüzgar seni anlatýyor. Ben mi? Ben cebimde þiir kýrýklarýyla, Adýmlarýný ezberliyorum.
Ýkinci hal: Bir masaya oturuyorsun. Çay söyleyecek kadar kararlýsýn, Ama bardaða dokunmuyorsun. Yine de titriyor çay, ellerin gibi. Ben mi? Ben yüzümde bir gülümseme maskesiyle, Ýçimdeki yangýný gizliyorum.
Üçüncü hal: Ayrýlýk dediðin, bir sigara dumaný kadar gerçek. Sonra unutuluyor her þey. Sadece boþ bir iskemle kalýyor geriye, Ve cebimde biriktirdiðim düþ kýrýklarý. Ben mi? Ben, sensizliði nasýl seveceðimi öðreniyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Natuba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.