SENİ SEVDİĞİMİ KİMSE BİLMEYECEK

Seni sevdiðimi kimse bilmeyecek
Ta ki bu mýsralarý okuyana kadar
Sen de bilmeyeceksin vefasýz
Göçmen kuþlarý, rüzgârlar söylemedi ise
Nereden vuracaðýný düþman deðil
En iyi dost bilir demiþler
Sen de vurdun beni kalbimden
Vurdun ama öldürmedin bre vefasýz
Þimdi gel de gör, arkandan kalan eserini
Bilmezsin ama aþkýndan da olmuþum bir serseri
Biliyor musun, artýk aðlamýyorum
Çünkü göz pýnarlarým kurudu
Aklarýna da kan oturdu
Gözlerimin feri söndü, görmez senden baþkasýný
Etrafýnda da mor bir halka
Yüzüm ise hasretinden soldu, kýrýþ kýrýþ
Dudaklarým kurumuþ, feryat figan etmekten
Mavi damarlarý görünen cýlýz ellerim titremekte
Parmaklarým sigara zifirinden sararmýþ
Sabah akþam içip yol gözlemekten
Ciðerlerimde kuru bir öksürük
Doktor dedi olmuþsun verem
Hadi vakit tamam der gibi
Azrail de baþýmda beklemekte
Bilmem gelir misin, gelir de görür müsün?
Eðer bu mýsralarý okumazsan bir gün
Ne seni sevdiðimi bileceksin
Ne de sensizlikten öldüðümü…

Sosyal Medyada Paylaşın: