Bir yaðmur damlasýnýn derdi kadardý umutlarým Aklýnda her gün ölen rüzgarlarla Uçan bir balona doluþup, Müthiþ bir hýzla yere çakýldýlar. Parçalarýný yerden kazýyamadan Dere olup denize döküldü ve ufka yolculuða çýktýlar. Kýlýk deðiþtirdi sonra herþey Öyleki Ayný boyda iki hayat Biri marur biri bayat Ayný sözde binbir dayakla, Þirazemi kaydýrdýlar. Ne bir günüm gün kadar Nede ömrüm söze sýðar Parlamýyor bakýþlarýn Yaðmalanmýþ bir þehrin ýþýklarý kadar. Herkes bir gece yaþar, Ama farklýdýrlar. Görünür ama, anlatýlmaz karanlýklar... Kimi ýþýðý açar, kimi mum yakar, Gecenin çýðlýðý, o an kopar... Sonra, Sakince, gölgeni yutar karanlýklar. Uzun zaman oldu. Karanlýk yine her gece. Uykum mu aðýr, göz kapaklarým mý bozuldu anlamadým. Kararsýzým aslýnda... Uyusam gece bitecek, Uyumasam sen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Phyasc0 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.