Sensizliðin karanlýðýnda kalmýþým Çýkýþ yollarým kapalý Ýçimde çöreklenmiþ hasretine yazýyorum Loþ ýþýðýmýn gölgesinde seni düþündüm Yüreðimin cennetinde aldýðým nefes Duvarlarda yumruklayýp sana sýðýndým Köþe bucak seni aradým Bu uðursuz kentin caddelerinde Gözlerine doya doya baktýðýmda Ne zaman sýkýlsa kalbim Kýyýsýna adým attýðým dalgaya benzer Allah aþkýna söyle daha ne kadar hüzünleneyim Gözyaþý dökmeliyim ayaklarýnýn bastýðý yola Sen ki sevdiðimsin, merhamet etmez misin Ruhu kimsesiz kalmýþa yahut þefkate susamýþa Kelebekler uçmalýydý gönül penceremden Ümitsizlik ne çok seslendi bana Alaycý kaderse cevap verdi: býrak olduðu gibi Nasýl kör bir plandýr bu,eziyet ikimize Azýcýk görse gözlerin beni, boyun eðmem kimseye Eðer uyarsam bende,yazýk olur bizim halime Gözünü açtýðýnda ilk sözcüðün ismim olmalý Ýpeksi saçlarýný ben okþamalýyým Uykusuz gecelerimde dost ol küçüðüm Sensiz olan rüyalarýmý hançerlemeliydin Yokluðun suskunluðuma gebe birtanem Yarýnlarýn kelepçesi takýlý gözlerimde Dudaðýmda özlemin kanayan cümleleri Ýmkansýzlýðýn gölgesinde kaldým Sana yazdýðým her þiirime hasretini býraktým Hangi dua sana götürür yüreðimi Södürdüm bu þehrin tüm ýþýklarýný Yüreðini aydýnlatmak istiyorum Bir buse býrakýp dudaklarýna Sana sarýlmak stiyorum YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.