Bazen mecburu ayrýlýklar acýlar yaratýr Bile bile kapýyý aralýk býrakýrsýn Hüznün içeri dolmasýna izin verirsin Yüreðinin bir köþesinde sonsuzluk vardýr Boþa geçen ömrü aþka adamaktýr Gittiðin yollar dikenliyse Geçilemeyecek kadar darsa bile Bir umut vardýr sol yanýnda Hayat ýþýðýnýn karanlýktan gelmesini beklersin Öyle bþr hýzlý geçer ki zaman Göremez olursun hiçbir þeyi Gözlerinin buðusundan,kalbinin karanlýðýndan… Can bedeni terk etmeye baþlarken Her þeyden uzaklaþýrsýn Korkular rahat býrakmaz Aklýný ve umudunu köreltir sonsuz bekleyiþte Bastýramazsýn isyanýný Yalnýzlýðýn en acýmasýz yaný Ýçten içten canýný yakmaya baþlayýnca Hep bir düþünce beyninde,hep dalgýn yürürsün Nereye baksan karanlýk Yüreðini ateþe verirsin Bedenini yoluna sersen de Üzülür,her þey senin için daha da zorlaþýr Bir elmanýn iki yarýsý olmak böyle bir þey Elmanýn diðer yarýsý çürükse, Bütünlüðün bir anlamý kalmaz Daima geçmiþi düþünür üzülürsün YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.