Ýstemiyorum gelmeyen baharýn kýþýný Geldiðinde azdýracak yürek sýzýmý Yine bekleyiþler yýkacak beni Çok özlerim yeþilini,güneþini Varlýðý huzurumu kaçýrýr, daðýlýrým Büsbütün parçalanýrým toparlayamam yüreðimi Beyazlar düþer saçlarýma Ýçin için yanar sol yaným Yavaþ yavaþ kararýr akþamlarým Sokak köþelerinde yatan bir ayyaþ olurum Her gece maskelenmiþ suretler düþer düþlerime Düþtükçe daha da ýssýzlaþýr,kararýr dünyam Ve uðultusu çalýnýr kulaklarýmda Tutsak yüreðim kelepçelenir Oradan oraya atýlan ritimsiz adýmlarým
Ýstemiyorum baharýn kýþýný Küskün bir çiçek gibi dururum hayata Solmaya yüz tutmuþ gibi.. Duvarda asýlý en sevdiðim fotoðraf karesi... Bakar bir köþeden, kimsesiz. Zamana yenik düþer yýllarým Geçmez sýzýsý,kanar durur inceden Yorgun belleðimdeki o anýlar.. Hatýrlatýr kendini,isyan eder Çaresizliðim, benden önce düþer caddelere Her köþe baþýnda, kimsesizliðimle buluþurum Gidecek hiçbir yolu yoktur, adýmlarýmýn Beyaz bir karanlýkta kaybolurum Sahipsiz bir bavul gibi düþerim, þehirlere Kör, saðýr, dilsiz bir dünyada þaþar yolum Bilirim sokaklarýn, dilini Çözerim denklemini, duraklarýn Susarak ta, neler neler anlatýrým Varsýn eylül yapraklarý savrulsun Ben yine de yaþama tutunurum
22 mayýs 2022 Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.