ON İKİDEN (522.)

Yavaþ yavaþ kayboluyor ufukta güneþ
Yaðmur çiselemeye baþladý birden
Serinledi hava puslu ve nemli
Bir günüm daha bitti bu gün sensiz

Islandý yerler topraðýn kokusu yayýldý
Ýçime çektim nasýl da ferahlattý içimi
Seni düþündüm o an neredeydin kim bilir
Nedense peþimi býrakmadý izlerin

Kasamda nafile yakamý býrakmýyor kader
Kal desem de kalamazsýn bilirim
Anladým ki gitmekti senin niyetin
Zorla güzellik olmaz derler bilirim

Her þey vefasýz takvimlerde yalancý
Ne söz vermiþtik birbirimize
Ölümüne sevecektik birbirimizi
Tam on ikiden vurdun vurdun beni


Fatma Ayten Özgün

Sosyal Medyada Paylaşın: