GECE GÖZLÜM (68.)

Bu kaçýncý hayal kaçýncý umut
Oysa her þey ne güzeldi seninle
Bazen acýlar çektik beraber
Bazen de mutluluk deryasýnda yüzdük

Çok sevmenin bedeli bizi bu hale getiren
Öyküm derin bir hikaye
Yazýlmayan okunmayan bir roman gibi
Ne güzeldi seninle yarýnlarý beklemek

Yeminimiz vardý ne olursa olsun vazgeçmemek
Bak o günlerden bu güne ne kaldý
Bir düþ dünyasýnda yaþýyorum san ki
Kendime yakýn sana çok uzak

Geceleri kaðýt ve kalemlerle savaþým
Uykusuz çýrpýnýþlarým
Ölüm ile yaþam arasýnda gidip gelmeler
Seninle kavlimiz bu muydu kader

Bildiðimden vazgeçecek deðilim
Sen ne yaparsan yap bana hiç yazar
Nedir bu sevda dedikleri gülüm
Kurtulmak istedim yetmedi gücüm

Seni hatýrladým birden efkarým arttý
Yanaklarýnda küçücük gamzelerinle
Gülünce güller açardý yüzünde
Saçlarýn saða sola savrulmuþ

Gözlerinde biraz neþe birazda hüzün
Yüzünde çocuksu masum gülüþün
Beni benden aldý eskilere götürdü
Dokunma yarama dokunma sakýn

Ben artýk sevdamý maziye kattým
Derdimin dermaný yok biliyorum
Sevda zincirini boynuma taktým
Unuttum artýk tüm anýlarý

Yaþananlarý dünde býraktým
Seninle olan aþkýmý kalbime yazdým
Ne mektup ne resim hiç býrakmadým
Seden hiç bir iz kalmasýn diye

Çaktým çakmaðý hepsini yaktým
Varlýðýnla baþlayan her gününün
Yokluðuna hala alýþamadým
Yorgun düþtü bu gönül seni hayal etmekten

Gece gözlü yarim ben sana doyamadým
Düþtü gönlüme aþkýnýn ateþi
Yaktý tüm bedenimi küle çevirdi
Sönmüþ küllerimi saçýp havaya
Gidiyorum artýk son yolculuða


Fatma Ayten Özgün



Sosyal Medyada Paylaşın: