Ph
Anladım
Duruldu kanýmýn deliliði
Yetmiyormuþ delilik anladým
Hýrpalanmak akla sahip çýkmak
Yýpranmak da zihne darbe vurmak deðilmiþ
Anladým
Durdu insana çalan yüreðim
Kavrulup kýp kýrmýzý bir dudakta
Posasý çýkana kadar kurutulup
Ruhuma gölgeler düþürülünce anladým
Atýyordu hala damarým oysa
Yaþlý yaþlý akýyordu kaným
Benden çalýnýp ellere verilmemiþ zamana
Dem çalýyordu bana ait olmayan bir adým
Duruldu ruhum , çekildi uykum
Karanlýða hapis, soðuklara gebe
Hýçkýrýklara hasret yüreðim
Gün aðardýkça, yaþ alýrken
Saygý duruþunda sellerimi beklerken
Yaþ aldý ruhum
Bir gün daha Yaþlandý kaným
Ýzahý olmayan hayaller kurdum
Kendime inanmadan kendimi duydum
Bir gün ýþýl ýþýl bir gürültü kopacak bu bedende
Karanlýk çökecek her yerime
Kendimden geçip kendime gelende
Çýðlýklar duyulacak gözüme perde inende
Belki inanýrým o gün kendime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.