tükeniş

dünler günleri
günler gülleri
güller bülbülleri kovaladý,
gizledik yüzümüzü kokuþmuþ gündüzlerden;
ruhumuzda travmalý bir kahkaha,
etrafýmýzda yýldýzlar kadar þizofren,
ve sýrtýmýzda yamalý ihanetler
ayalayarak uzatýrken karanlýðý,
sýðamadýk.. birer ikiþer kaydýk avuçlarýndan..

söyle ey günahkar ve miskin derviþ!
bu saatte.. hangi pazarda.. kime satsak;
yastýða niyetlendikçe
fütursuzca dönen ve belaya niyetlenen baþýmýzý..
de hele kendine taþkýn deli!
hangi çölde vurup gömebiliriz vatansýz bülbülleri,
hangi kuyu baþýnda hangi serap bekleyecek kabusumuzu..
alnýmýzda dört nala koþarken intihar yüklü atlar
bir jilet ayazýnda çatlayýnca hatýralar
hangi þuursuz Ýstanbul tampon olacak bileklerimize..
gece gündüzü hep böyle bileyledikçe
zaman boynumuza vurup uzatacak mý arafýmýzý?

suskun ve çarçabuk ikindileri mesken tutuyor asam,
kýrýldýðý yerde umarsýz titriyor zaman..
sabahlarýn körünü 4.45 yere seriyor kahkaham,
iki vakte kadar öldürür tütünden sararmýþ diþimin aðrýsý..
kendi kendine kavga eder bir gölge
eski þiir defteri yapraklarýndan kefenler kendini þair
tükenir kendine.. tükenir.. t ü k e n i r k e n d i n e,
çünkü doludizgin ve kapkara bir boþlukta zaruri bir infazdýr bazen yaþam!

iki vakit sonra
bülbüller gülleri
güller günleri
günler dünleri
derviþler delileri kovalayacak,
gezleyeceðiz yüzümüzü kokuþmuþ gündüzlere..
gözleriniz gözlerimize deðecek,
vay ki gözlerimiz kan çanaðý..
cinnetimiz dans ederken arpacýk gölgesinde
ansýzýn hepinizi kan tutacak!

Sosyal Medyada Paylaşın: