YÜREK YARALI
Gülememe bakýp, mutlu sanmayýn.
Gönül pare pare, yürek yaralý.
Benim bu halime, sakýn kanmayýn.
Gönül pare pare, yürek yaralý
Yaðmur gibi akar, gözümden yaþlar.
Teselli etmez’ ki beni, hayaller düþler.
Tat vermiyor artýk bana, yediðim aþlar.
Gönül pare pare, yürek yaralý.
Yordu artýk beni, gurbetin yolu.
Hazan vurdu kýrýldý, güllerin dalý.
Hüsrana düþer, ömrümün sonu.
Gönül pare pare, yürek yaralý.
Artýk medet ummam, vefasýz kuldan.
Dertler eksik olmaz, þu garip baþtan.
Ak düþtü’ de saçýma, gam ile yastan.
Gönül pare pare, yürek yaralý.
Gecenin þu zifiri ve ýssýz, karanlýðýnda.
Vurgun yedim ömrümün, aralýðýnda.
Ömrüm geçti, gerçeði anladýðýmda.
Gönül pare pare, yürek yaralý.
Ne desem bitmiyor, söze sýðmýyor.
Diller sustu artýk. kalem yazmýyor.
Hayat bu, ne yapsam’ da olmuyor..
Gönül pare pare, yürek yaralý.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.