ÇINAR AĞACI

Yol kenarýnda, bir çýnar gördüm.
Birkaç dalý kurusada, hala dimdikti.
Þöyle baþtan aþaðý, gözümle süzdüm.
Duruþuyla beni, hemen cezbetti.

Sallandý dallarý otur der gibi.
Beni anlar gibi, dillendi dalý.
Dertleþmek istedi, bellÝydi hali.
Beni bir dost gibi yanýna çekti.

Maziden bir, bir söze baþladý.
Sözü nakýþ, nakýþ öze iþledi.
Eþi, dostu, akrabayý, geç dedi.
Kökünden dalýna, acý bir ah.. çekti.

Sabýr herþeyin baþýdýr deyip.
Gerçek gücü, Mevladan alýp.
Huzura erersin, gönülden sevip.
Ruhumu sanki baþka, aleme saldý.

Umutsuzluk acizin iþidir dedi.
Þu dallar yýllarca, neleri gördü.
Dertleri ilmik, ilmik içine ördü.
Utancýmdan sanki, eridim bittim.

Nefsine sakýn, aldanma dedi.
Sanki içime bir, mutluluk saldý.
Ýnanki çektiðimi, sormadan bildi.
Ýçimden dertleri, söküpte attý.

Kökümden dalýma, Hakka yöneldim.
Bu dünya bir hayal, gerçeði gördüm.
Dedi seni, gönülden sevdim.
Ýnanýn bu sohbet, beni mest etti.

Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: