ŞU YALAN DÜNYAYA
Þu yalan dünyaya, geldim geleli.
Ne gün yüzü gördüm, ne güle bildim.
Þu yalan dünyada aklým, erdi ereli.
Ne huzur buldum, ne sefa sürdüm.
Ýnsanlýk pazarýnda, sevdalar sattým.
Zülüm’ ü attým hep, saygýyý tuttum.
Hakkýn pýnarýndaysa, Ýhlasa aktým.
Yanlýþýn yanýnda bak, geçimsiz oldum.
Gözüm ne makamda, nede sarayda.
Küfreyse uzaðým bak, daðlar aramda.
Dostlar hançerledi, kanlar yaramda.
Sýrtýmda pare, pare, yaralar gördüm.
Ne desem anlamaz, duyarsýz kullar.
Doðrudan uzakta hep, yanlýþtýr diller.
Bülbüle küskündür, açmýyor güller.
Gülmedim dünyada, ölmeden öldüm.
Nefsime uyamam, yolum Hakkadýr.
Benim hayranlýðým, doðru diledir.
Zulme arka çýkmam, Hakký bilendir.
Haktan uzak nice, kullarý gördüm.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.