Zamansızların hali

Üþümüþ kirpiklerinden düþen
su buharlarýna inat
Mah yüzlü bir ayrýlýk türküsü
dolanan dilime küstü
yýllanmýþ bir þarabýn
kekremsi tadýyla ayrýldým
kokulu mumlar salonundan
mümkünse aðlamayalým
bir ömrü dýþýndan anlamaya çalýþalým

bu dünya eski dünya deðil
anladým manasý kalmadý hüzünlerin
gerdanlarýný yakýyor kolyeler
efkarlý beyaz güvercinlerin
kendinden geçiyor kapalý her kapýdan
öfkesi baldan tatlý yiðitler
aklý çýkýyor düþünde düþünenlerin
olur olmaz her þeye inanmayalým
aþk olmazý oldurur iman edelim

yaþamak incili bir kutu
elimizden düþtü bir anda kayboldu
sahilde gül kurusu akþamlar
bozkýrda leylaklarý kuruttu
ne yapsak boþ ne söylesek virane
yýkýlýyor kelimelerimiz ardý ardýna
kareli okul defterlerinde kalan
bir tek o sözü unutmayalým
hafýza gönlün incisidir koparmayalým

o halde küllerini savurup çýktýðýmýz
yangýn sabahlarýndan arta kalan
acý suyu tükürelim sokaklara nefret ile
kalmasýn öfkesi kimsenin ayrýklara dair
derleyip toplayalým kalbimizi ve bir cevher edasýnda
emanettir diyerek bastýrýp baðrýmýza saklayalým
kim bilir nerede ve nasýl bir zamanda
çýkýverip köþe baþlarýndan sokaklara haykýralým
biz bunu hak etmedik biliyorsun Tanrým






Sosyal Medyada Paylaşın: